مدح و منقبت امام حسن مجتبی علیه‌السلام
یک شهر چشیده همه طعم رطبش را دیـدنـد یتـیـمان عـرب تاب و تبـش را از بخـشـش دستان کـریمش چه بگویم خورشید گرفته‌ست از او نان شبش را نان و نمک سـفـرۀ او چـشـم‌بـه‌راه‌انـد تا بـاز کـنـد لـحـظـۀ افـطـار لـبـش را آن‌قـدر کـریـمـانه کـرم کرده که سائل یک عمر نهان داشته دست طلبـش را دریـای کـرم جـوهـر تـوصـیف ندارد با این قـلـم گـنگ چگونه لقبش را...؟ او مرد قیام است که در اوج سکوتش با صلح نشان داده به عالم غضبش را |